چون گشت با تو ما را پیوند دل زیادت
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
1 چون گشت با تو ما را پیوند دل زیادت گر هجر ما، گزینی، دوری ز حسن عادت
2 شبهاست تا دلم را تب دارد از غم تو آه! از تو، گر نیایی روزی بدین عیادت
3 طبعت به طالع ما شد تند و تیز، ارنه زین بیشتر نبودی بدمهر و بی‌ارادت
4 عشقی که نیست برتو، حربیست بی‌غنیمت عیشی که نیست با تو، دینیست بی‌شهادت
5 هر چند نیست با ما مهر تو در ترقی هر لحظه با تو ما را شوقیست در زیادت
6 شاگرد صورت تست آیینه در لطیفی کین میکند تجلی و آن میکند اعادت
7 چندان که جور خواهی بر جان من همی کن کز بندگان نیاید کاری به جز عبادت
8 باشد که: اوحدی را از غیب دست گیرد آن کس که واقفست او بر غیب و بر شهادت