چون چراغ لاله سوزم از اقبال لاهوری زبور عجم 118

1 چون چراغ لاله سوزم در خیابان شما ای جوانان عجم جان من و جان شما

2 غوطه‌ها زد در ضمیر زندگی اندیشه‌ام تا به دست آورده‌ام افکار پنهان شما

3 مهر و مه دیدم نگاهم برتر از پروین گذشت ریختم طرح حرم در کافرستان شما

4 تا سنانش تیز تر گردد فرو پیچیدمش شعله‌ای آشفته بود اندر بیابان شما

5 فکر رنگینم کند نذر تهیدستان شرق پارهٔ لعلی که دارم از بدخشان شما

6 می‌رسد مردی که زنجیر غلامان بشکند دیده‌ام از روزن دیوار زندان شما

7 حلقه گرد من زنید ای پیکران آب و گل آتشی در سینه دارم از نیاکان شما