1 قومی که ره به منزل خوبان همی‌برند اقبال مایه‌ای‌ست که ایشان همی‌برند

2 جان می‌برند تحفه به نزدیک یار خویش خرما به بصره، زیره به کرمان همی‌برند

1 جان را به جای زلفت جای دگر نباشد زین منزل خوش او را عزم سفر نباشد

2 جانا دلم ربودی گویی خبر ندارم در زلف خود طلب کن زانجا به در نباشد

1 عشق از صورت او آینه جان بنمود تا در آن آینه عکس رخ جانان بنمود

2 حسن او عکس جمالی‌ست که بیش از نظر است عجب است این که در آیینه امکان بنمود