چون پدرم باغ از ادیب الممالک فراهانی غزل 129

1 چون پدرم باغ خلد داد به خشتی ما به بهشتی فروختیم بهشتی

2 خاک وطن را بظلم و جور سرشتیم زانکه در او نیست مرد پاک سرشتی

3 ما به بهشتی شدیم و مسلم و ترسا بهر بهشتی به کعبه ای و کنشتی

4 حاصل تحصیل علم و دانش ما شد یاری و جام شرابی و لب کشتی

5 وز نفس ما خدا بمردم ایران طالع شومی بداد و طلعت زشتی

6 بیضه اسلام را بسنگ بکوبیم گر رسد از روس تخم نیم برشتی

7 سنگ ملامت بما اثر نکند هیچ بحر نفرساید از تحمل خشتی