1 چون بدیدم بدیدهٔ تحقیق که جهان منزل عناست کنون

2 راد مردان نیک محضر را روی در برقع فناست کنون

3 آسمان چون حریف نامنصف به ره عشوه و دغاست کنون

4 دل‌فکار است همچو دانه برآنک زیر این سبز آسیاست کنون

5 طبع بیمار من ز نشتر آز شکر، یزدان درست خاست کنون

6 وز عقاقیر خانهٔ توبه نوشداروی صدق خواست کنون

7 وز زبان جهان خدیو خدای مادح حضرت خداست کنون

8 لهجه‌ای خوش‌نواتر از زخمه بلبل باغ مصطفاست کنون

9 عزت خاره و قصب بر من چون فزون شد خرد نکاست کنون

10 سر آزاده و تن آزاد هیچ کز پشم و پنبه راست کنون

11 مدتی خدمت ثنا گردم نوبت خدمت دعاست کنون