چون عیش گدایان به جهان از سعدی شیرازی غزل 1077

1 چون عیش گدایان به جهان سلطنتی نیست مجموع‌تر از ملک رضا مملکتی نیست

2 گر منزلتی هست کسی را مگر آن است کاندر نظر هیچ کسش منزلتی نیست

3 هر کس صفتی دارد و رنگی و نشانی تو ترک صفت کن که از این به صفتی نیست

4 پوشیده کسی بینی فردای قیامت کامروز برهنه‌ست و بر او عاریتی نیست

5 آن کس که در او معرفتی هست کدام است؟ آن است که با هیچ کسش معرفتی نیست

6 سنگی و گیاهی که در آن خاصیتی هست از آدمیی به که در او منفعتی نیست

7 درویش تو در مصلحت خویش ندانی خوش باش اگرت نیست که بی مصلحتی نیست

8 آن دوست نباشد که شکایت کند از دوست بر خون که دلارام بریزد دیتی نیست

9 راه ادب این است که سعدی به تو آموخت گر گوش بداری به از این تربیتی نیست