1 چون میگذرد کار چه آسان و چه سخت وین یکدم عاریت چه ادبار و چه بخت
2 چون جای دگر نهاد میباید رخت نزدیک خردمند چه تابوت و چه تخت
1 ای گرفته کاغ کاغ از خشم ما همچون کلاغ کوه و بیشه جای کرده چون کلاغ کاغ کاغ
1 همیشه سر زلف آن سیمتن گره بر گره یا شکن بر شکن
2 بپیچد همی چون من از عشق او گره بر بنفشه شکن بر سمن
1 الا تا نرگس خوبان همی بر مشتری تابد بودشان در شکنج زلف رخ چون ماه جوشن ور