چون سخن از دلبر ما میرود از فیض کاشانی غزل 377

1 چون سخن از دلبر ما میرود شاهدان را رنگ سیما میرود

2 چون حدیث یار بی‌پروا کنید این دل شوریده از جا میرود

3 در دل ما آ تماشا کن به بین تا چه شور و تا چه غوغا میرود

4 وین سر شوریده ما را نگر دم بدم تا در چه سودا میرود

5 دل هنوز از هیبت روز الست می‌تپد هر لحظه از جا میرود

6 چون بلی گفتیم در روز نخست بر سر ما این بلاها میرود

7 یکنظر آن لعل میگون دیده‌ام خون هنوز از دیده ما میرود

8 یار آمد گفتگو را بس کنیم صحبتش از کیسه ما میرود

9 نی غلط کی یار آید سوی ما در سر دیوانه سودا میرود

10 ز آتش هجران جانان هر سحر دود آه فیض بالا میرود