چون من هر کس که از جان سیر از سحاب اصفهانی غزل 129

1 چون من هر کس که از جان سیر باشد به زودی گر بمیرد دیر باشد

2 چه کوشم در خلاص دل همان به که این دیوانه در زنجیر باشد

3 اگر مبهم بماند آیه ی نور مه روی تواش تفسیر باشد

4 سیه تر کرد روزم تا بدانم اثر در ناله ی شب گیر باشد

5 قدح سهل است خوش باشد ز دستش اگر خنجر و گر شمشیر باشد

6 جوانی دیده ام کز هر که بینی برد دل گر جوان ور پیر باشد

7 به عالم عاشقی چون من نیابی اگر عشق تو عالم گیر باشد

8 نه چندان یافت ملک دل خرابی که دیگر قابل تعمیر باشد

9 بجز وصلش (سحابا) هر مرادی شود حاصل اگر تقدیر باشد