چون شکرم در آب دو از سنایی غزنوی قصیده-قطعه 87

1 ای مستان خیزید که هنگام صبوحست هر دم که درین حال زنی دام فتوحست

2 آراست همه صومعه مریم که دم صبح صاحبت خبر گلشن و نزهتگه روحست

1 عاشق و یار یار باید بود در همه کار یار باید بود

2 گر همه راحت و طرب طلبی رنج بردار یار باید بود

1 نخواهم من طریق و راه طامات مرا می باید و مسکن خرابات

2 گهی با می گسارم انده خویش گهی با جام باشم در مناجات