بیدل دهلوی

بیدل دهلوی

بیدل دهلوی
بیدل دهلوی

چون شمع می‌روم ز خود و شعله از بیدل دهلوی غزل 2041

غزل 2041 ام از 2828 غزلیات

چون شمع می‌روم ز خود و شعله قامتم

1 چون شمع می‌روم ز خود و شعله قامتم گرد ره خرام که دارم‌، قیامتم

2 آن ناله‌ام که گر همه خاکم دهی به باد کهسار می‌خورد قسم استقامتم

3 تسلیم خوی از غم آفات رستن است افکنده نیستی به جهان سلامتم

4 مینا طبیعتم حذر از انفعال من هرگاه آب می‌شوم آتش علامتم

5 از قحط امتیاز معانی درین بساط تحسینم این بس است که ننگ غرامتم

6 یک دانه‌وار آبلهٔ دل نکرد نرم دست آسیای سودن دست ندامتم

7 کو وحشتی که بگذرم از دامگاه وهم تشویش رفتن است به قدر اقامتم

8 عمریست نام من به جنون دارد اشتهار داغ نگین تراشی سنگ ملامتم

9 بیدل ز حالم اینکه نفس گرد می‌کند کم نیست در قلمرو هستی‌کرامتم

عکس نوشته
کامنت

سوالات متداول درباره شعر چون شمع می‌روم ز خود و شعله قامتم

شاعر شعر چون شمع می‌روم ز خود و شعله قامتم چه کسی است ؟

شاعر شعر چون شمع می‌روم ز خود و شعله قامتم بیدل دهلوی می باشد.

شعر چون شمع می‌روم ز خود و شعله قامتم در چه دوره‌ای سروده شده است؟

این شعر در قرن 11 سروده شده است.

قالب شعر چون شمع می‌روم ز خود و شعله قامتم چیست ؟

قالب شعر چون شمع می‌روم ز خود و شعله قامتم غزل است

مضمون اصلی شعر چون شمع می‌روم ز خود و شعله قامتم چیست؟

این شعر در دسته‌بندی شعر فارسی, شعر کوتاه, عاشقانه, غمگین, مرگ, می‌نوشی قرار دارد و مضمون اصلی آن شعر فارسی, شعر کوتاه, عاشقانه, غمگین, مرگ, می‌نوشی است.
بنر