چون شب و روز مرا از تو عنایت از حسین خوارزمی غزل 96

1 چون شب و روز مرا از تو عنایت باشد من و ترک غم عشق این چه حکایت باشد

2 چون ز سر تا بقدم لطفی و جانی و کرم حاش لله که مرا از تو شکایت باشد

3 طالب وصل نیم بنده فرمان توام بنده را بندگی شاه کفایت باشد

4 فتنه آموخت بدآموز ولی معلوم است کآخر فتنه او تا بچه غایت باشد

5 عالمی گر شودم دشمن از آن باکی نیست گرم از لطف تو ای دوست حمایت باشد

6 حال ملک دل من چیست تو هم میدانی زانکه شه با خبر از حال ولایت باشد

7 آن کریمی که تو از غایت لطف و کرمت پیش تو ذکر گنه نیز جنایت باشد

8 اگر از مصحف حسنت ورقی شرح دهم سوره یوسف از آن یک دو سه آیت باشد

9 مونس جان حسین است جفا و ستمت که ز تو جور و جفا لطف و عنایت باشد