چون برگ از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 102

1 گر من این دوستی تو ببرم تا لب گور بزنم نعره ولیکن ز تو بینم هنرا

2 اثر میر نخواهم که بماند به جهان میر خواهم که بماند به جهان در اثرا

1 ملکا، جشن مهرگان آمد جشن شاهان و خسروان آمد

2 خز به جای ملحم و خرگاه بدل باغ و بوستان آمد

1 گرفت خواهم زلفین عنبرین ترا به بوسه نقش‌کنم برگ یاسمین ترا

2 هر آن زمین که تو یک ره برو قدم بنهی هزار سجده برم خاک آن زمین ترا

1 هرکه نامخت ازگذشت روزگار نیز ناموزد ز هیچ آموزگار