چون دو رخ او گر قمرستی از عنصری بلخی قصیده-قطعه 140

1 چگونه برخورم از وصل آن بت دلبر که سوخت آتش هجرش دل مرا در بر

2 طمع کند که ز معشوق برخورد عاشق بدین جهان نبود کار ازین مخالفتر

1 بفروختمت سزد بجان باز خرم ازران بفروختم گران باز خرم

2 یاری خواهم ز دوستان ای دلبر تابو که ترا ز دشمنان باز خرم

1 ز خون دشمن او شد ببحر مغرب جوش فکند تیغ یمانش رخش در عمان