چون بیامد بوعده بر سامند از عنصری بلخی مثنوی 17

1 چون بیامد بوعده بر سامند آن کنیزک سبک زبام بلند

2 برسن سوی او فرود آمد گفتی از جنبشش درود آمد

3 جان سامند را بلوس گرفت دست و پای و سرش ببوس گرفت