چون رفت ز جسم جوهر از عطار نیشابوری وصلت نامه 66

1 لعل گلرنگت شکربار آمدست قسم من زان گل همه خار آمدست

2 گو لبت بر من جهان بفروش ازانک صد جهان جانش خریدار آمدست

1 ز زلفت زنده می‌دارد صبا انفاس عیسی را ز رویت می‌کند روشن خیالت چشم موسی را

2 سحرگه عزم بستان کن صبوحی در گلستان کن به بلبل می‌برد از گل صبا صد گونه بشری را

1 ترا در علم معنی راه دادند بدستت پنجهٔ الله دادند

2 ترا از شیر رحمت پروریدند براه چرخ قدرت آوریدند