شد مژه گرد چشم او ز آتش از عنصری بلخی مثنوی 38

1 گر چو شته دلت بیفشارند قطره ای خون ازان برون ناید

1 اتفاق افتاد پنداری مرا با زلف یار همچو او من گوژپشتم ، همچو او من بیقرار

2 تافتست آن زلف پر دستان و من زو تافته چون میان ما بپیوندد زمانی روزگار

1 بهیچ در نروی تا در آن نیابی سود بهیچکس نروی تا در آن نبینی رنگ