پرتو از جلال الدین محمد مولوی مثنوی معنوی 80

1 پرتو مستی بی‌حد نبی چون بزد هم مست و خوش گشت آن غبی

2 لاجرم بسیارگو شد از نشاط مست ادب بگذاشت آمد در خباط

3 نه همه جا بی‌خودی شر می‌کند بی‌ادب را می چنان‌تر می‌کند

4 گر بود عاقل نکو فر می‌شود ور بود بدخوی بتر می‌شود

5 لیک اغلب چون بدند و ناپسند بر همه می را محرم کرده‌اند