ببالد دیده حیرانی پناه از اسیر شهرستانی غزل 109

آثار اسیر شهرستانی

اسیر شهرستانی

شعربعدی

1204 / 109

شعر قبلی

خانه / آثار اسیر شهرستانی / دیوان اشعار اسیر شهرستانی / غزلیات ناتمام در دیوان اشعار / غزل شماره 109

1 ببالد دیده حیرانی پناه است بنازد دل محبت دستگاه است

2 به این بیگانگی الفت شعار است به این شیر افکنی آهونگاه است

3 چه قربانهای گلگون پوش دارد سرکوی محبت عیدگاه است

آثار اسیر شهرستانی

شعر شعر کهن غزل آثار اسیر شهرستانی

عکس نوشته

کامنت

شعر های دیگر از اسیر شهرستانی

1 از شوق دیده عقل چو تدبیر می گداخت مجنون برای آینه زنجیر می گداخت

2 آه دل شکسته اگر دیر می گرفت پیکان ز تاب جستن این تیر می گداخت

1 هوا گلشن به گلشن می کشد دیوانه ما را زخون توبه موج گل کند پیمانه ما را

2 شرابت دام می چیند تغافل جام می بخشد به ما گر واگذارد دل وفا بیگانه ما را

1 مست نازی نتوان گفت که ما را دریاب سوی خود بین و دل اهل وفا را دریاب

2 هر نسیمی که وزد نامه فارغبالی است خار صحرای جنون باش و هوا را دریاب

شعربعدی

1204 / 109

شعرقبلی