شود به طلعت مهدی چو دیدگانم از فیض کاشانی غزل 1104

1 شود به طلعت مهدی چو دیدگانم باز چه شکر گویمت ای کارساز بنده‏نواز

2 مرا که گفتن حرفش به جوش می‏آرد عجب نباشد اگر از لقا کنم پرواز

3 خوش آن زمان که اگر پرسمش جواب دهد وگر خموش شوم او کند سخن آغاز

4 خوش آن زمان که مرا گوید ای فلان چونی کند مشافهه به من حدیث گوید باز

5 روندگان طریقت ره بلا سپرند که مرد عشق نیندیشد از نشیب و فراز

6 غم امام نهان به ز مردم ناجنس که نیست سینه ارباب کینه محرم راز

7 وصال او چو میسر نمی‏شود ای فیض در آتش شعف و شوق او بسوز و بساز