قانع دلا به خشک و تر روزگار از قصاب کاشانی غزل 182

1 قانع دلا به خشک و تر روزگار باش آسوده‌خاطر از خطر روزگار باش

2 گر زیرکی قناعت کنج قفس گزین فارغ ز آفت شجر روزگار باش

3 از بوی آشنایی مردم دماغ گیر ایمن همی ز دردسر روزگار باش

4 تو پای از این محل خطر بر کنار کش گو دست غیر در کمر روزگار باش

5 جنسی که باب منزل عیش است بی غمی است فارغ ز قید سیم و زر روزگار باش

6 غافل مشو ز گردش این روز و شب مدام بیدار چشم فتنه‌گر روزگار باش

7 قصاب آه و ناله به جایی نمی‌رسد لال از برای گوش کر روزگار باش