1 باش پیوسته با خضوع و بکا روز و شب در میان خوف و رجا

2 باش با نفس و قهر خود قاهر دار یک رنگ باطن و ظاهر

3 از برای قبول خاصه و عام به پا باشدت قعود و قیام

4 بی ریا در ره طلب نه پای خالصا مخلصاً برای خدای

5 چابک وچست رو، نه‌کاهل و سست تا بدانجا رسی‌که مقصد توست

6 مقصد ت عالم الهی دان بی تباهی و بی تناهی دان

7 رو به کونین سر فرود میار تا بر آن آستان بیابی بار

8 چون لگد بر سر دوکون زنی رخت خود در جهان «‌هو» فکنی

9 گرتواینجا به خویش مشغولی دان که زان کارگاه معزولی

10 وربگردد از این نسق صفتت حاصل آید کمال معرفتت

11 هر کمالی که آن سری نبود جز که نقصان و سرسری نبود

12 گر کمالی طلب کنی آنجا که زنقصان بری بود فردا،

13 راست بشنو اگر به تنگی حال بی نیازی زخلق اینت کمال‌!