مایه عیش اسیران خاطر از اسیر شهرستانی غزل 681

1 مایه عیش اسیران خاطر غمناک بس مسند ما اخگر تابنده چون خاشاک بس

2 نیست تاب دام آزادی اسیران تو را صید ما را محنت محرومی فتراک بس

3 بی سبب ما را سپند آتش دوری مکن اشک خونین چشم زخم دیدهای پاک بس

4 درد راحت بر نتابد جان غم فرسود ما راحت جان ترکتاز درد آن بیباک بس

5 چون شوم گرم خیال خنجر بیداد خویش جای روزن کلبه تاریک دل را چاک بس

6 آسمان را هم به چرخ آورد شور عشق او ننگ ما سرگشتگان هم چشمی افلاک بس