1 ساقی بشو دورنگی امید و بیم را بنما به ما حقیقت رنگ قدیم را

2 حرف فریب آدم و ابلیس تا به چند چندی بگو ترانه نقل و ندیم را

3 از ساغر درست خودم بخش جرعه ای بر طاق نه حکایت جام دو نیم را

4 بوی نبید خلوت شب ها شنیده ام پنهان مکن که نیک شناسم شمیم را

5 آن جا که لب ز رشحه می پاک کرده اند گل مشک بوی کرده ردای نسیم را

6 گو مفلسان کعبه بگریند کاب چشم بر عرش برده از در مسجد یتیم را

7 زیباست گرچه خلعت محمود بر ایاز شور آن زمان کند که بپوشد گلیم را

8 مطرب به یک دو نغمه غعنی کن دل فقیر ساقی! به یک دو جرعه سخی کن لئیم را

9 جنسی که در خزانه لطف تو نیست، نیست جز احتیاج تحفه ندیم کریم را

10 روزی که جرم نامه «نظیری » برآورد از آب عفو شوی کتاب سقیم را