دادار باش که گروزمانی از ملک‌الشعرا بهار منظومه‌ 73

1 ز شعر قدر و بها یافتند اگر شعرا منم که شعر ز من یافته‌است قدر و بها

2 به پیش نادان گر قدر من بود پنهان به پیش دانا باشد مقام من پیدا

1 فریاد از این جهان و از این دنیا وین رسم ناستوده ی نازببا

2 برباد رفته قاعدهٔ موسی و از یاد رفته توصیهٔ عیسی

1 نوبهار آمد و شدگیتی دیگرگونا باغ رنگین شد از خیری و آذریونا

2 رده بستند به باغ اندرکل‌های جوان جامه‌ها رنگین چون لشگر ناپلیونا