1 بود مر ابر را اندر کمین باد برد مر ابر را زین سرزمین باد

2 چو ابر آید نباریده به صحرا وز بادی‌، که دیدست این‌چنین باد

1 داده‌ام دل تا مرا یک بوسه آن دلبر دهد ور دل دیگر دهم او بوسهٔ دیگر دهد

2 چون مرا نبود دلی دیگر، دهم جان تا مگر بوسهٔ دیگر مرا زان لعل جان‌پرور دهد

1 ز دانایی بنالد مرد دانا که دانا را خرد بندی است برپا

2 ز سیری کرده قی در هند، راجه گرسنه خفته «‌روسو» در اروپا