1 باز یارب چونم از هجران دوست باز چون گم گشته ام جویان دوست

2 تا همی خایم لب و دندان خویش ز آرزوی آن لب و دندان دوست

3 دیدگانم ابر درافشان شده ست زآرزوی لفظ در افشان دوست

4 من نخسبم بی خیال روی یار من نخندم بی لب خندان دوست

5 من به جان بادوست پیمان کرده ام نشکنم تا جان بود پیمان دوست

6 من چنینم یار گویی چون بود آن خود دانم ندانم آن دوست