مرا براه طلب بار از اقبال لاهوری زبور عجم 35

1 مرا براه طلب بار در گل است هنوز که دل به قافله و رخت و منزل است هنوز

2 کجا ست برق نگاهی که خانمان سوزد مرا با معامله با کشت و حاصل است هنوز

3 یکی سفینهٔ این خام را به طوفان ده ز ترس موج نگاهم بساحل است هنوز

4 تپیدن و نرسیدن چه عالمی دارد خوشا کسی که بدنبال محمل است هنوز

5 کسی که از دو جهان خویش را برون نشناخت فریب خوردهٔ این نقش باطل است هنوز

6 نگاه شوق تسلی به جلوه ئی نشود کجا برم خلشی را که در دل است هنوز

7 حضور یار حکایت دراز تر گردید چنانکه این همه نا گفته در دل است هنوز