1 بنه ای عدل تو بقای جهان در کنار جهان سزای جهان

2 چون درِ عدل باز شد بر تو درِ دوزخ فراز شد بر تو

3 عدل مر مرگ را بریزد آب جور مر فتنه را ببندد خواب

4 هست شادی دل ستمگاران خوش و اندک چو خواب بیماران

5 عقل را مشگریست روح‌افزای عدل مشاطّه‌ایست مُلک آرای

6 شرع را عقل قهرمان باشد ملک را عدل پاسبان باشد

7 شاه باید غلام تن نبود تا خطیبش دروغ زن نبود

8 پشه از پیل کم زید بسیار زانکه کوته بقا بود خونخوار