بندیان داشت بی زوار و پناه از عنصری بلخی مثنوی 61

1 سده جشن ملوک نامدارست ز افریدون و از جم یادگارست

2 زمین گویی تو امشب کوه طورست کزو نور تجلّی آشکارست

1 ای گرفته کاغ کاغ از خشم ما همچون کلاغ کوه و بیشه جای کرده چون کلاغ کاغ کاغ

1 پاسخی ده تا نشان یابم ز ناپیدا دهان در جهان هرگز که دید از چیز ناپیدا نشان

2 مردمان پیدا دهان دارند و ناپیدا سخن تو چرا پیدا سخن داری و ناپیدا دهان