بهار مژدهٔ نو داد از ملک‌الشعرا بهار غزل 342

1 بهار مژدهٔ نو داد فکر باده کنید ز عمر خویش درتن فصل استفاده کنید

2 خورید باده‌، مدارید غصهٔ کم و بیش که غصه کم شود ار باده را زیاده کنید

3 مناسب است به شکرانهٔ مقام رفیع گر التفات به یاران اوفتاده کنید

4 به باد رفت سرشمع وهمچنان می گفت که فکر مردم هستی به باد داده کنید

5 صبا بگو به رقیبان که آسمان نگذاشت که بیش ازین به من بینوا افاده کنید

6 هجوم عام به قتل بهار نیست ضرور که خود به قتلگه آید اگر اراده کنید