1 ایام، خوشدلی بستمکار می دهد گریه بزخم و خنده بسوفار می دهد

2 نه صورت پری است بخلوتسرای تو شوق تو پر بصورت دیوار می دهد

3 بیحاصلان ز محنت ایام فارغند دوران شکست نخل گران بار می دهد

4 دارم دلی که بازی طفلان اشک را خاک از غبار خاطر افکار می دهد

5 دوران بر غم طینت آئینه خاطران آب بقا بسبزه زنگار می دهد

6 فهمیده است معنی خط پیاله را آن ساقئی که ساغر سرشار می دهد

7 پشتی که کاه داده بدیوار عافیت ما را خبر ز حال سبکبار می دهد

8 خیری بنام گلشن روی تو می کند هر باغبان که آب بگلزار می دهد

9 ظاهرپرست کی بحقیقت رسد کلیم کو سر همیشه در ره دستار می دهد