شب آمد هرکسی را روی در کاشانه‌ای یابم
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
1 شب آمد هرکسی را روی در کاشانه‌ای یابم من، دیوانه گردم تا کجا ویرانه‌ای یابم
2 منم آن ناتوان موری که نتوانم کشید آخر به صد سرگشتی از خرمنت گردانه‌ای یابم
3 شب هجران که آید بر سرم از بهر دلسوزی هم از گرد چراغ خود مگر پروانه‌ای یابم
4 دمی کز شوق آن لب‌های میگون گریه‌ام آید لبالب سازم از خونابه گر پیمانه‌ای یابم
5 فغانی از رفیقان روی گردان شد مگر او را به کوی دلبری یا گوشه میخانه‌ای یابم
ادامه توضیحات شاعر