در خانه غم از جلال الدین محمد مولوی غزل 609

1 اژدهایی خرس را در می‌کشید شیر مردی رفت و فریادش رسید

2 شیر مردانند در عالم مدد آن زمان کافغان مظلومان رسد

1 دوستان در قصهٔ ذاالنون شدند سوی زندان و در آن رایی زدند

2 کین مگر قاصد کند یا حکمتیست او درین دین قبله‌ای و آیتیست

1 باز آمد کای علی زودم بکش تا نبینم آن دم و وقت ترش

2 من حلالت می‌کنم خونم بریز تا نبیند چشم من آن رستخیز

1 بوقلمون چند از انکار تو در کف ما چند خلد خار تو

2 یار تو از سر فلک واقف است پس چه بود پیش وی اسرار تو

1 دلا نزد کسی بنشین که او از دل خبر دارد به زیر آن درختی رو که او گل‌های تر دارد

2 در این بازار عطاران مرو هر سو چو بی‌کاران به دکان کسی بنشین که در دکان شکر دارد

1 هله هش دار که در شهر دو سه طرارند که به تدبیر کلاه از سر مه بردارند

2 دو سه رندند که هشیاردل و سرمستند که فلک را به یکی عربده در چرخ آرند