1 از همه کس کناره گیر صحبت آشنا طلب هم ز خدا خودی طلب هم ز خودی خدا طلب

2 از خلش کرشمه ئی کار نمی شود تمام عقل و دل و نگاه را جلوه جدا جدا طلب

3 عشق بسر کشیدن است شیشه کائنات را جام جهان نما مجو دست جهان گشا طلب

4 راهروانبرهنه پا راه تمام خار زار تا به مقام خود رسی راحله از رضا طلب

5 چون بکمال میرسد فقر دلیل خسروی است مسند کیقباد را در ته بوریا طلب

6 پیش نگر که زندگی راه بعالمی از سر آنچه بود و رفت در گذر انتها طلب

7 ضربت روزگار اگر ناله چو نی دهد تو را بادهٔ من ز کف بنه چاره ز مومیا طلب