1 ای ز صبح عارضت شرمنده در گلزار گل پیش رخسارت بود امروز جای خار گل

2 سوی گلشن ای بهار ناز بی‌پروا خرام کز نهگاهت می‌کند از هر در و دیوار گل

3 در گلستانی که یاد شعله دیدار توست بشکفد هر لحظه از فریاد موسیقار گل

4 کس نمی‌بیند کنون در چارسوی اعتبار جز حدیث آن گل روی تو در بازار گل

5 تا به رخسار تو شد آیینه گلشن دچار می‌کند تعظیم رویت در چمن ناچار گل

6 دامن زلفت به رخ پیچیده زان رو بشکفد برهمن را هر زمان در گردن از زنار گل

7 گر ز مرآت رخت عکسی فتد ناگه در آب سرو جای برگ آرد بر لب جوبار گل

8 پنج نوبت می‌زند اندر چمن از شش جهت عارض و رخسار و لعل و خنده‌ات از چار گل

9 گر کشد هر کس ز تصویر جمالت یک رقم بشکفد از پنجه‌اش تا حشر چون گلزار گل

10 آفرین بر مصرع بیدل که طغرل گفته است حیف باشد جز دل عاشق به دست یار گل!