زاهد به جان زهد که آزار از اسیر شهرستانی غزل 811

1 زاهد به جان زهد که آزار من مکن بیجا میانجی من و دلدار من مکن

2 مشرب هم از کمینه غلامان مذهب است ایمان خشک اینهمه در کار من مکن

3 اقرار دیر و صومعه بشنو ز جوش می دیگر میا و دعوی انکار من مکن

4 ایمان ناقصی که ندارم بیا ببین تسبیح شید رشته زنار من مکن

5 من کفر محض و چشمه ایمان دل من است سر بسته گفتمت به کس اظهار من مکن

6 ایمان محمد و علی و یازده امام گفتم اسیر اینهمه آزار من مکن