تا کار جهان به کام کس نیست از وحشی بافقی رباعی 49

1 یاد او کردم ز جان سد آه درد آلود خاست خوی گرمش در دلم بگذشت و از دل دود خاست

2 چون نفس امشب فرو بردم جدا از صبح وصل کز سر بالین من آن سست پیمان زود خاست

1 ابر است و اعتدال هوای خزانی است ساقی بیا که وقت می ارغوانی است

2 در زیر ابر ساغر خورشید شد نهان روز قدح کشیدن و عیش نهانی است

1 مریض عشق اگر سد بود علاج یکیست مرض یکی و طبیعت یکی، مزاج یکیست

2 تمام در طلب وصل و وصل می‌طلبیم اگر یکیم و اگر سد که احتیاج یکیست