1 تا عارض نسرین تو رشک گل باغ است بس بلبل دلسوخته کز دست تو داغ است
2 جان نیست دریغ از تو اگر بر سر لطفی سربازی پروانه ز گرمی چراغ است
1 گل گل شکفتی از می و افروختی مرا افروختی ز باده چها سوختی مرا
2 نه مست و نه خمار نه هجران و نه وصال حیرت گدازدم که چرا سوختی مرا
1 سیرکن نو رسیده ما را وحشت آرمیده ما را
2 ای کبوتر دچار باز شوی دیده ای نور دیده ما را
1 یا جلوه مده فرشته ها را یا خام مکن برشته ها را
2 دهقانی برق اگر نباشد انبار کنند کشته ها را