1 حرف اغیار دغا در حق یاران مشنو آشنایان بگذار و پی بیگانه مرو

2 ای که در مزرع روی تو دهد حاصل مهر بینوایم بنوازم که رسد وقت درو

3 بامیدی که بابروت مشابه گردد ز ریاضت شده چون موی میانت مه نو

4 پیش آنروی گل و سنبل و زلفی که ترا است خرمن مه بجوی خوشه پروین بدو جو

5 جز به آن مطلع انوار که دید و که شنید که بود مهر درخشنده قرین با مه نو

6 ترسم این دلق ملمع که تو داری اسرار می فروشش بیکی جرعه نگیرد بگرو