جدا از رویت ای ماه دل افروز از باباطاهر دوبیتی 67

1 دو چشمم را ته خون پالا کنی ته کلاه عقلم از سر وا کنی ته

2 اگر لیلی بپرسه حال مجنون نظر او را سوی صحرا کنی ته

1 من آن رندم که گیرم از شهان باج بپوشم جوشن و بر سر نهم تاج

2 فرو ناید سر مردان به نامرد اگر دارم کشند مانند حلاج

1 دلت ای سنگدل بر ما نسوجه عجب نبود اگر خارا نسوجه

2 بسوجم تا بسوجانم دلت را در آذر چوب تر تنها نسوجه

1 اگر دستم رسد بر چرخ گردون از او پرسم که این چون است و آن چون

2 یکی را می‌دهی صد ناز و نعمت یکی را نان جو آلوده در خون

1 چه خوش بی‌ مهربانی هر دو سر بی که یکسر مهربانی دردسر بی

2 اگر مجنون دل شوریده‌ای داشت دل لیلی از آن شوریده تر بی