هر دل که گرم از آتش از بابافغانی شیرازی غزل 306

1 هر دل که گرم از آتش پنهان من شود گر کافر فرنگ بود بت شکن شود

2 از دل که بگسلم گره ی غم ز تیر آه تبخاله یی زند سر و مهر دهن شود

3 مجنون کجا و همدمی بلبلان باغ دیوانه به که طعمه ی زاغ و زغن شود

4 با عشق هر که زاده شد از مادر و پدر در شهر و کو ملامتی مرد و زن شود

5 در هر گل زمین که نشینی شود بهشت هر جا که در خرام درآیی چمن شود

6 هر بخیه از قبای کبود تو روز صید دام هزار یوسف گل پیرهن شود

7 گردون بساط لعل کشید از سر سران تا خاک مقدم فرس پیلتن شود