هر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 675

1 هر آن دل‌ها که بی‌تو شاد باشد چو خاشاکی میان باد باشد

2 چو مرغ خانگی کز اوج پرد چو شاگردی که بی‌استاد باشد

3 چه ماند صورتی کز خود تراشی بدان شاهی که حوری زاد باشد

4 چه ماند هیبت شمشیر چوبین به شمشیری که از پولاد باشد

5 تو عهدی کرده چون روح بودی ولیکن کی تو را آن یاد باشد

6 اگر منکر شوی من صبر دارم بدان روزی که روز داد باشد