انا دلادل ابنة الکرم لابناء الکرام از سعدی قطعه‌ 22

1 سرو چمن پیش اعتدال تو پست است روی تو بازار آفتاب شکسته‌ست

2 شمع فلک با هزار مشعل انجم پیش وجودت چراغ بازنشسته‌ست

1 بی تو حرام است به خلوت نشست حیف بود در به چنین روی بست

2 دامن دولت چو به دست اوفتاد گر بهلی بازنیاید به دست

1 هزار سختی اگر بر من آید آسان است که دوستی و ارادت هزار چندان است

2 سفر دراز نباشد به پای طالب دوست که خار دشت محبت گل است و ریحان است

1 عشقبازی نه من آخر به جهان آوردم یا گناهیست که اول من مسکین کردم

2 تو که از صورت حال دل ما بی‌خبری غم دل با تو نگویم که ندانی دردم

1 بگذشت و چه گویم که چه بر من بگذشت سیلاب محبتم ز دامن بگذشت

2 دستی به دلم فرو کن ای یار عزیز تا تیر ببینی که ز جوشن بگذشت