1 انیران ز پیران شنیدم چنان که می خورد باید به رطل گران

2 بیارای نگار آن می مشکبوی کزو نافه مشک یابی دهان

3 دل اندر کم و بیش گیتی مبند همی دار جان را همی شادمان

4 که شادست و زو مملکت شاد باد شهنشاه گیتی ملک ارسلان

5 به دولت جهان را جوان دارد او که بختش جوان باد و ملکش جوان