1 فرشته را ز حلاوت دهان پر آب شود چو از حرارت میدلبرم لبان لیسد
2 روان ز دیدهٔ افلاکیان شود جیحون نصال تیرت اگر قبضهٔ کمان لیسد
3 به خاک خفتهٔ تیغ تو از حلاوت زخم زبان برآورد و زخم را دهان لیسد
اولین نفری باشید که نظر میدهید ✨
1 زلف ترا جیم که کرد؟ آن که کرد خال تو را نقطهٔ آن جیم کرد
2 وآن دهن تنگ تو گویی کسی دانگکی نار به دو نیم کرد
1 اگر باشگونه بود پیرهن بود حاجت برکشیدن زتن
1 ای خواجه، این همه که تو بر میدهی شمار بادام ترّ و سیکی و بهمان و باستار
2 مار است این جهان و جهانجوی مارگیر از مارگیر مار برآرد همی دمار
1 هرکه نامخت ازگذشت روزگار نیز ناموزد ز هیچ آموزگار
شماره موبایل خود را وارد کنید:
کد ارسالشده به
دیدگاهها **