اندرآ از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2905

1 اندرآ در خانه یارا ساعتی تازه کن این جان ما را ساعتی

2 این حریفان را بخندان لحظه‌ای مجلس ما را بیارا ساعتی

3 تا ببیند آسمان در نیم شب آفتاب آشکارا ساعتی

4 تا ز قونیه بتابد نور عشق تا سمرقند و بخارا ساعتی

5 روز کن شب را به یک دم همچو صبح بی درنگ و بی‌مدارا ساعتی

6 تا ز سینه برزند آن آفتاب همچو آب از سنگ خارا ساعتی

7 تا ز دارالملک دل برهم زند ملک نوشروان و دارا ساعتی