اندر شکن زلف مرا بشکستی از عنصری بلخی رباعی 72

1 اندر شکن زلف مرا بشکستی وندر بندش دل مرا دربستی

2 گوئی که رسول نزد من چفرستی دل باز فرست کز رسولم رستی