اندر شکن زلف مرا بشکستی از عنصری بلخی رباعی 72

1 چه چیزست رخساره و زلف دلبر گل مشگبوی و شب روز پرور

2 گل اندر شده زیر نور سته سنبل شب اندر شده زیر خورشید انور

1 آن زلف سرافکنده بر آن عارض خرّم از بهر چه چیزست بدان بوی و بدان خم

2 هر چند همی مالد خمّش نشود راست هر چند همی شوید بویش نشود کم