1 انس من ایشیخ با می است و دف و عود می نتوان کرد ترک عادت معهود

2 میدهد امشب نوید مرغ سلیمان مطرب شیرین زبان به نغمه داود

3 ساقی مجلس گشود زلف سمن سا مجلسیان پر کنید دامن مقصود

4 ملک جهان گو مباش که پر کرد دولت وصل ایاز دیدۀ محمود

5 چشم زلیخا گر اینجمال ببیند یوسف خود را دهد بدرهم معدود

6 محتسبا باش تا رسم بخرابات خرده مینا بدست و خرقۀ می آلود

7 خیز که خفتی و رفت قافله صبح نوبت نالیدنست ایدل خوشنود

8 واله پروانه ام که تا بر معشوق بال و پر خویشتن نسوخت نیاسود

9 مطرب خوشگو ز طبع روشن نیرّ باز کش امشب بتار لؤلؤ منضود