1 نزیبد پرده فانوس دیگر شمع سودا را مگردرآب چون یاقوت‌گیرند آتش ما را

2 دل آسودهٔ ما شور امکان در قفس دارد گهر دزدیده‌است اینجاعنان موج‌دریا را

1 چون غنچه همان به‌که بدزدی نفس اینجا تا نشکند فشاندن بالت قفس اینجا

2 از راه هوس چند دهی عرض محبت مکتوب نبندند به بال مگس اینجا

1 گذشتگان که هوس دیده‌اند دنیا را به پیش خود همه پس دیده‌اند دنیا را

2 دوام‌کلفت دل آرزو نخواهی کرد در آینه دو نفس دیده‌اند دنیا را

1 در عالمی‌که با خود رنگی نبود ما را بودیم هرچه بودیم او وانمود ما را

2 مرآت معنی ما چون سایه داشت زنگی خورشید التفاتش از ما زدود ما را