گرچه غریق بحر مضایق چو لنگرم از جلال عضد غزل 189

1 گرچه غریق بحر مضایق چو لنگرم آخر دلی وسیع چو بحری ست در برم

2 چون بحر اگر چه نیست به جز باد در کفم از گوهر نسفته چو دریا توانگرم

3 من صافی اندرون و حریفان دور ما خونم همی خورند به دستان که ساغرم

4 از سوز سینه دامن عودی آسمان دود دلم گرفته تو گویی که مجمرم

5 چون تیغ اگر برهنه ام از جور روزگار زانم زبان دراز که پاکیزه گوهرم